Hiep Hiep Hoera!

Tia (rechts) is jarig!!! 29 haar!!!

Mijn lief vriendinnetje. Volgend jaar zijn we 30 jaar maatjes.
Ja, we lagen samen in de box.

We liepen vroeger samen naar school. Van bung Jack moest Tia aan de binnenkant lopen en ik aan de buitenkant, want ik was ouder. Aan de buitenkant langs de straat was immers gevaarlijk.

Is Tia thuis? Bijna elke dag bijelkaar over de vloer. De een de ander helpen met klusjes die we moesten doen. Ik Tia helpen met afdrogen. Tia mij helpen met de tuin harken en de stoep vegen.

Gadverdamme. Toen kreeg Tia voor het eerst op haar donder van haar papa-anie (peetvader), mijn pleegvader. Hij vond dat een grof woord. Oeps, daar schrokken we haar van.

Gezellig logeren bij elkaar. En toen kreeg Tia voor het eerst op haar donder van haar mama-anie, mijn pleegmoeder tante Mandy. We waren samen met Didi te lang aan het giechelen en gillen. Tante Mandy stormde naar boven om ons streng te vermanen, Didi en ik kreeg een kleine tik. We moesten ons best doen om ons lachen in te houden. De deur ging weer dicht, we waren met z'n drietjes en proestten het uit. Tia keek wat pijnlijk. Ja, jullie kregen een tik, maar ze stond wel op mijn voet.

Samen met de bus naar school in Almelo. Samen in 1995 (volgens mij) voor het eerst blijven zitten. Tia bleef zitten in de eerste van de meao, ik in de tweede. Sindsdien allebei goed ons best gedaan, diplomaatje gehaald en aan de slag gegaan.

Elkaar getroost. Beide een belangrijke vrouw in ons leven verloren, onze lieve tante Mandy (mijn pleegmoeder - 1999) en tante Mary (Tia haar moeder - 2002). Te vroeg, veelste vroeg. Wat missen we onze strenge, lieve, gezellige, zorgzame moeders.

Gehuild, gelachen, geruzied, genoten, ons verveeld, gefietst, gestapt, geholpen, gelogeerd, gepraat, gezwommen (en bijna verdronken)...

En toen gingen we werken. Ieder zo meer haar eigen weg. Veel om naar terug te kijken, een hele hoop om naar uit te kijken. We blijven verbonden met elkaar. Tia is één van die personen voor mij; Een vriendin voor het leven!