Wednesday, July 29, 2009

GEHEIMPJES

Een collega vroeg aan Techiya: Hoe heet jij? Techiya antwoordde niet maar kroop stilletjes steeds dichter tegen me aan. Later wilde ik de situatie aangrijpen om er een 'teachable moment' voor Techiya van te maken. Dat het netjes is om haar naam te noemen als men hier naar vraag. "Maar dat kan niet mama", antwoordde ze op mijn uitleg, "dat is geheim."

Vandaag had ik een mevrouw aan de lijn op mijn werk. Enthousiast en zoekende over een mogelijke uitvinding. Al pratende werd ik toch wel steeds nieuwsgieriger en nieuwsgieriger. Dat noemde ik dus maar even naar mevrouw, wetende dat ze zou zeggen: "Het product moet geheim blijven". Ik ben ontzettend benieuwd hoe haar plan zal uitwerken.

Saturday, July 25, 2009

Mooie meiden


Mooie meiden!!!
Salomé loopt! Zegt appel. Als ze klaar is met eten of wakker is, zegt ze; uit. Verder in haar vocabulaire; Dahag, zitten.
Techiya maakt plannen. Als ze groot is gaat ze alleen op vakantie en alleen naar het zwembad.
Als mama moet overwerken en haar belt om welterusten te zeggen, richt ze zich tot papa en vraagt; Papa, ik heb een idee, zullen we even naar mama's werk gaan?


Friday, July 24, 2009

Overgangsfase

Van allebei thuis naar allebei een baan is best een overgang. We hebben er allebei ongeveer een maandje erop zitten en zijn ontzettend dankbaar en blij met het werk.

Het is toch wel een apart gevoel om geen werk te hebben. Alsof je voor een gebouw staat waar vele mensen een plekje hebben, maar jij mag niet naar binnen. Voor jou is geen plek. Jij staat voor gesloten deur. Af en toe krijg je een melding dat een plaats vrij is gekomen. Jij weet dat jij in staat bent om het werk te verrichten, maar helaas niet de goede brief geschreven, niet de juiste opleiding gevolgd, jouw ervaring voldoet niet. Je blijft voor het gebouw staan, hopende dat op een dag ook jij 'mee mag doen'.

Opeens is daar iemand die zegt; Kom binnen...
Geweldig!!! Echt geweldig!!!

Het wachten op zich lijkt tijdverspilling, maar het wachten heeft ons gekneed, gevormd. Ons dankbaar gemaakt voor de kleine dingen. Ons laten zien dat er wel degelijk mensen zijn, die om zich heen kijken en een helpende hand bieden. Ons geleerd dat Hij zeker wel voor ons zorgt en Zijn woord ja en amen is.