Friday, January 20, 2006

Nieuws week 3

Vrijdagochtend de week is alweer bijna voorbij. Het weekend staat voor de deur.
In gedachten liep ik mijn agenda van deze week langs...mijn eerste reactie was..uhm..nix gebeurd deze week. Toch waren het weer bijzonder dagen.

Een paar hoogtepunten van deze week; geboorte van de tweeling Hamar (Wlkm Raphael en Chananja!), broertje lief Ahmad is 17 geworden, bezoek van lievelieve vrienden Jan en Marieke, speciale gebedstijd gehad met onze HA'KA friends.

Verder was het ook in het jmeo assen kantoor een rustig weekje. Stilte voor de storm, want vanochtend hebben we een todo lijst gemaakt voor de voorbereidingen voor de "Praktisch Discipelschap Training" en daar staan nu dus nog wel wat punten op. Ik heb er wel weer zin. 27 Cursisten die meer willen leren over God en leren om uit te stappen in de gaven van de Heilige Geest. Vorige week donderdag gingen we met de staf "oefenen" in het bidden voor elkaar. Blijft altijd apart om een oefening daarin te houden, vind ik. Maar ook weer tof als je God vraagt wat je kan bidden voor iemand, je soms een gedachte krijgt die je zelf niet had kunnen bedenken, dus dat moet dan God wel zijn. Ik kan me voorstellen dat als je niet in God gelooft dit vaag klinkt...is ook vaag...maar; geloof overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien...Hier even de vandale betekenis:
ge·loof (het ~, geloven)
1 vertrouwen in de waarheid van iets

'k Ben trouwens een boek aan het lezen; Jeremia, de man die huilde.
Vaak droomde ik om te zijn als de mannen en vrouwen Gods in de bijbel. Door dit boek en een ander boek dat ik laatst heb gelezen, besef ik dat al die grote mannen en vrouwen Gods, groot zijn geworden door de grote prijs die zij hebben betaald in hun leven. Hun leven was niet één en al genieten van de fijne aanbiddingstijden of fijne preken...Jeremia profeteerde oordeel over het volk van God jaar na jaar en dat werd hem niet in dank afgenomen.

Ik ben een beetje op zoek naar wat ik voor God kan doen dit jaar. Ons kindje wordt over een paar maanden geboren en dat zal natuurlijk mijn eerste taak zijn, maar ik vraag me af of welke werkzaamheden ik daarnaast kan doen voor jmeo...voor Zijn Koninkrijk. In eerste instantie vond ik het vreselijk dat ik veel activiteiten zou moeten schrappen, want tjah...dan kon ik nooit een grote vrouw Gods worden, een bekende spreekster...een held...daar ging mijn levensplanning. Mijn ontdekking deze week > Een vrouw Gods wordt je niet door wat je doet. Werken aan de uitbreiding van Gods Koninkrijk doe je niet alleen door trainingen en zendingsreizen die we doen. Zoals ik zei; Ik ben op zoek naar wat ik voor God kan doen en ik heb het gevoel dat God me zal verrassen met een nieuwe opdracht. Welke kosten die ook met zich mee zullen brengen...mijn dooptekst is; Hij die u roept is getrouw, Hij zal het doen. Ik geloof Hem. M.a.w. Ik vertrouw Hem.

Goed laat ik afsluiten deze week met een lied wat echt jarenlang telkens terugkomt in mijn gedachten;

Laat mijn leven tot eer zijn van Uw naam
Dat mijn leven U eert en niet beschaamd
Maak mij vol van Uw Geest opdat ik elke dag
Tot Uw glorie en eer leven mag

Deborah


2 comments:

Munah said...

Jeremia de man die huilde is een supermooi goed boek!

Deb go for a new challenge! God heeft het beste klaar liggen voor je dit jaar, zowiezo een prachtig wondertje wat zal komen over een paar maandjes, maar naast dat heeft Hij al een hele stippellijn klaar voor wat er nog meer gaat komen.

Daan en Deb jullie zijn kanjers..

liefs

Ruth said...

Lieve Deb,

Moeder worden en zijn is echt het mooiste wat er bestaat! Ik had precies hetzelfde toen ik net zwanger was... Oh, ik wil nog dit, en ik wil nog dat, maar na de geboorte van Chananja en Raphaël maakt het me allemaal niks meer uit. Je gezin is je eerste gemeente, en ik weet zeker dat dat jullie héél goed af zal gaan!! God heeft het zo gepland!

Heel veel liefs,
Ruth