Mooi weer, wat brood mee, op zoek naar EENDJES.
Tijdens het wandelen bracht ik Techiya (en mezelf) in de stemming, door telkens te roepen: Eendjes, Eendjes...we hebben eten voor jullie...
Ja! Twee eendjes in het water...snel met de wandelwagen door het gras, dichterbij het water. Dat moet ik geen enkel probleem opleveren met ons wandelwagenbanden geschikt voor bos. Wat wel een uitdaging was om de hondenuitwerpselen te ontwijken.
Ik tover de korsten en kapjes te voorschijn. Werp zover ik kan het brood vlakbij de eendjes. Wat zullen de eendjes toch blij en dankbaar zijn. Maar nee, hoor alsof onze korsten en kapjes niet goed genoeg waren zwemmen ze de andere kant op. Uh...?....
Vroeger in mijn tijd in ons prachtig Rijssens parkje kwamen ze juist met z'n allen op het brood af. Bij aankomst zag je maar een paar eendjes, na enkele korsten en kapjes op de grond geworpen te hebben, zwommen opeens alle eendjes van Nederland voor je voeten.
Teleurgesteld droop ik af met mijn korstjes en kapjes...Vreemde vogels...Almelose Eendjes...
5 comments:
Had je wel beleg op,verwende eendjes.
Hahaha, dat is wel een heeele goeie van je "mama vaassen"!
je kan erg leuk schrijven deborah, ik lees stiekem mee.. groetjes Astrid (vaassen w&d)
Ook wij hebben hier van die achterlijke eenden. VROEGER toen ik de eendjes ging voeren kwamen ze in grote getalen op me af. Nu sta ik op de brug brood in het water te gooien terwijl er in geen velden of wegen een eend te bekennen is! Heel apart...
Rare Almeloose Eenden, ja Zelfs hier in de Windmolenbroek zijn ze raar. hier rennen en zwemmen ze niet achter je brood aan, maar gewoon achter je broek aan. Dat had ik dus met Cheyenne een keer..
Post a Comment