Wednesday, January 26, 2011

Kijk en Luister

Afgelopen maandag kijkdag bij Techiya op school gehad. Zo schattig al die kleine kleutertjes op hun stoeltjes netjes naar de juf luisteren. De een springt telkens op van zijn stoel een soort stuiterbal, de ander geniet van zijn vangst uit zijn neus. Onze Techiya, die zit keurig netjes met haar armpjes over elkaar en let goed op wat de juf zegt.

Vandaag voor het slapen gaan, bidden we altijd voor twee mensen. Om sleur te voorkomen, vraag ik Techiya of ze niet iets anders aan de Here God wil vertellen. Ze had een idee: we gaan vertellen wat we hebben gedaan op school en op het werk. Ik: Goed dan gaan we dat bidden. Techiya: Nee, als wij het aan elkaar vertellen dan luistert de Here God toch al mee, hoef je dat ook niet te bidden.

Tja, das waar. Ok vertel maar!

1 comment:

Harrie en Rieny Somers said...

Mijn lieve God

Er zijn mensen die niet in U geloven. En ik kan me dat zo goed voorstellen. Uw
naam is zo vaak misbruikt en er is zo veel over gezwamd, zelfs in de kerk zodat
ik zelf ook niet kan geloven in die God waar zij niet in kunnen geloven. Die God
bestaat ook niet. Misschien is het goed om Uw naam maar even niet te
gebruiken.
Misschien kunnen we beter een andere Naam gebruiken. Bijvoorbeeld Bestaan.
Want het bestaan kunnen we zien. Alles wat we zien bestaat. Dat hoeven we
God zij dank niet te geloven. Alleen alles wat we niet zien bestaat ook. Het
bestaan is er zelfs uit voortgekomen. Alles wat bestaat is zichtbaar bestaan en
komt voort uit het niet zichtbare bestaan. We weten dat een boom voort kan
komen uit een zaadje dat hoeven we niet te geloven want dat zaadje is zichtbaar
en dat van die boom dat hebben we al zo vaak gezien ook al is dat op dit
moment nog niet zichtbaar. We weten dat het zichtbare voortkomt uit het
onzichtbare. Knappe koppen kunnen dat zelfs bewijzen. We ervaren ook dat het
zichtbare tijdelijk is en het onzichtbare eeuwig. Al het zichtbare is tijdelijk. Al
het onzichtbare eeuwig. De hele schepping, het hele zichtbare bestaan is
voortgekomen uit het eeuwig onzichtbare. Tijdelijk! Het tijdelijke heeft zelfs
iets van het eeuwige in zich anders zou daar ook niet iets“nieuws”uit kunnen
ontstaan. Nieuws tussen aanhalingstekens want er is niet echt iets nieuws, het
bestond al, het was alleen nog niet zichtbaar. Nou hebben we het nog niet eens
gehad over“Leven”. Dat het zichtbare leeft en dat het voortkomt uit het
onzichtbare dat dus ook moet leven. Het onzichtbare leeft dus. Dat is redelijk
moeilijk te begrijpen, maar als ik zou beweren dat het voort komt uit de dood
wordt het echt niet gemakkelijker. Dan zou ik het moeten geloven en dat is ook
weer iets dat in de kerk thuis hoort, daar hoef ik dus ook niet mee aan te komen.
Laten we ons alleen maar beperken tot wat we zien, dan geloof ik het verder
wel. Het zichtbare leeft en komt voort uit het onzichtbare dat ook leeft. Het leeft
niet alleen, het heeft ook nog lief. Het onzichtbare leeft en heeft lief en alles is er
uit voort gekomen. Mijn God.

Mijn Lieve God.

Iets is er in mij. Iets was er al in mij toen ik klein was. Iets was er al in
mij toen ik een jongen was. Iets was er al in mij toen ik een man werd.
Iets is er nu in mij. Iets zal er zijn in mij in mijn laatste dagen. Iets zal
er zijn in mij na mijn laatste dagen. Iets is er niet alleen in mij. Iets is
er ook in de mier. Iets is er in het hele universum. Iets was er bij de
geboorte van het universum. Iets is er nu in het universum. Iets is er in


de laatste dagen van het universum. Iets zal er zijn na de laatste dagen
van het universum.

Iets en Iets is Iets. Iets en Iets is niet twee.
Er bestaat alleen maar Iets.

Iets in jou en Iets in mij is niet twee. Iets in ons is een en dezelfde. Iets
in ons allen is een en dezelfde. Iets in het universum is een en
dezelfde. Iets in de mier, Iets in jou, Iets in mij en Iets in het hele
universum was, is nu en zal altijd zijn een en dezelfde.

Iets zal ik toch wel God mogen noemen!
Mijn Lieve God.