"Willen alle moeders in de zaal opstaan?"werd vanmorgen gevraagd in de kerk. Ik wilde niet opstaan, voelde me verdrietig. Verdrietig omdat het moederdag was. Verdrietig omdat er vrouwen in de zaal zaten die graag moeder wilden zijn, maar het (nog) niet zijn. Moet ik dan heppie kleppie opstaan...neh. Dit afgelopen jaar teveel jonge dames om me heen gesproken, gehoord die verdriet hebben omdat ze nog geen moeder zijn...
Maar toen kwam een bijzonder moment. Voor in de zaal lagen "pareltjes". Iedereen mocht een paar parels pakken, deze geven aan een vrouw (moeder/niet moeder) en zeggen waarom zij voor jou een parel is.
Veel mensen wilden dit doen. Ik zelf heb ook een paar parels gepakt...Heel wat traantjes werden weggepinkt. Wat een mooi moment. Achteraf had ik gewoon een handvol parels moeten pakken. Zoveel lieve bijzondere parels om me heen. Lieve vriendinnen...wijze vrouwen...."geestelijke mama's", zussen in de Heer...zoals je dat zo mooi "g"ristelijk zegt.
Lieve ladies! Ja, jullie kennen het lied; Je bent een parel in Gods hand!
Ik hoop als je dit leest echt echt even stil staat bij het feit dat je mooooi bent!! Kostbaar!!! Dat je dan even zegt; Heer, dankuwel dat ik een parel ben in Uw hand!
Blesssssssssss you!!!
2 comments:
Een mooie blog; beautiful & also very touching!
t.Mariana.
Well done for this wonderful blog.
Post a Comment