Een aantal jaren geleden, leerde ik de les: God is goed. Soms vond ik dat zo moeilijk te geloven. Vooral tijdens de Discipelschap Training School die ik deed in 2001. Eén van de leraren vertelde het verhaal van Abraham die zijn zoon Isaak moest offeren. Natuurlijk kende ik het verhaal, al vanaf de basisschool denk ik. Maar tijdens die bewuste les, werd ik opeens boos op God.
Ik had een hele goede baan opgezegd. Mijn familie en vrienden in het oosten gelaten. Ok, Heerde is niet aan de andere kant van de wereld maar toch. Het was in die tijd een hele stap voor me. En daar hoorde ik dat God nog meer van me vroeg. Nou dat kon toch echt niet want ik had naar mijn idee al alles gegeven, wat moest ik toch nog meer geven. Ik was bereid de zending in te gaan. Daar hoorde ik dat God van Abraham zijn zoon vroeg, de zoon op wie hij zolang gewacht had. Wilde ik nou echt me verdiepen in die God en anderen over zo'n God vertellen. Wist ik wel zeker dat die God het waard is om aanbeden te worden, om gediend te worden om van te houden???
Na die les zat ik met zoveel vragen. Ik denk dat een heleboel vragen nog onbeantwoord zijn. Maar in mijn gedachten kwam die text uit de bijbel; Be still and know that I am God.
Toch had ik nog een gesprek aangevraagd met een leraar. Het was een andere leraar (elke week hadden we een andere leraar over een ander onderwerp) hij zei dat ik geduldig moest zijn en in de loop van de week antwoorden zou krijgen. Telkens weer kwam die text terug: Be still and know that I am God.
Eigenlijk weet ik niet eens meer precies hoe, maar in mijn hart landde de waarheid: God is goed. Nooit meer is die boosheid teruggekomen, maar kon ik stil worden van binnen omdat ik wist Hij is God.
Een heel verhaal over de les die ik leerde; God is goed. Ja, ik denk dat ik nu ook geleerd heb door ervaring dat God voor ons zorgt.
Love you, Father God!
No comments:
Post a Comment